بررسی اثر PGE2 و گلوکونات کلسیم بر تحلیل ریشه در موش صحرایی

سابقه و هدف: در این تحقیق میزان تحلیل ریشه به دنبال تزریق PGE2 به تنهایی و به همراه گلوکونات کلسیم به هنگام درمان ارتودنسی بررسی شد.مواد و روش ها: نمونه شامل 32 دندان مولار اول فک بالا مربوط به 24 موش صحرایی نر از نژاد Wistar بود. هشت دندان مولر سمت چپ گروه کنترل به عنوان گروه نرمال تحت اثر نیروی ارتودنسی قرار نگرفتند ولی از نظر تحلیل ریشه مورد مطالعه قرار گرفتند. حیوانات به 3 گروه تقسیم شدند. در گروه اول (کنترل) وسیله ارتودنسی که شامل یک Closed Coli Spring به اندازه 5mm بود، مولار اول راست بالا را به انسیزور همان سمت وصل می کرد و نیرویی معادل 60 گرم اعمال می نمود. سپس در مخاط باکال مولار مزبور تزریق 0.1 میلی لیتر از محلول آب مقطر انجام گرفت. مولار اول طرف مقابل که تحت هیچ نیرو و تزریقی واقع نشد، به عنوان گروه نرمال بشمار آمد. در گروه دوم علاوه بر اعمال نیروی ارتودنسی ذکر شده 0.1ml از PGE2 1microgram/microliter در همان محل تزریق شد. در گروه سوم نیز علاوه بر اعمال نیروی ارتودنسی و تزریق PGE2، تزریق داخل صفاقی 200mg/kg (IP) از گلوکونات کلسیم 10% صورت گرفت. تزریقات در روزهای صفر و هفت انجام شد و مدت آزمایش 21 روز بود. سپس نیمه چپ و راست فک بالای گروه اول و نیمه های راست فک بالای گروه دوم و سوم خارج شدند و مطالعات هیستولوژی جهت ارزیابی میزان سطوح تحلیل رفته ریشه مزیال مولارها انجام شد.یافته ها: میزان تحلیل ریشه در بین گروههای نرمال و تزریق تنهای PGE2، از لحاظ آماری معنی دار بود. در گروه با تزریق توام PGE2 و گلوکونات کلسیم تمایل کمتری برای تحلیل ریشه نسبت به گروه با تزریق PGE2 به تنهایی دیده شد و این حقیقت که توام شدن کلسیم با PGE2 موجب تحلیل کمتری در ریشه میشود سبب می گردد که تحلیل ریشه بین دو گروه اخیر و نیز گروههای تزریق توام PGE2+Calcium Gluconate و نرمال از نظر آماری معنی دار نباشد.نتیجه گیری: تحلیل ریشه در گروهی که به همراه PGE2، گلوکونات کلسیم دریافت کرد از گروه پاسخ معنی دار تحلیل ریشه (گروه PGE2) خارج گشت. بنابراین ضمن بهره گیری از افزایش حرکت دندانی، تحلیل ریشه کاهش یافته است.